Magnez należy do jednych z najważniejszych i najczęściej spotykanych pierwiastków na Ziemi. W postaci tlenku magnezu (MgO) stanowi około 2,5% składników skorupy ziemskiej. Jest 8 najczęściej występującym pierwiastkiem w przyrodzie.

Wysoka biodostępność magnezu oraz jego użyteczna i nietypowa budowa chemiczna ma swoje przełożenie w toku ewolucji. Stał się szeroko występującym pierwiastkiem we wszystkich żyjących organizmach. Stanowi element odpowiedzialny za:

• Syntezy DNA i RNA
• Przemiany węglowodanów, białek i lipidów
• Wytwarzanie i aktywacje enzymów
• Przekazywanie sygnałów (przenoszenie bodźców nerwowych)
• Reakcje katalizy

Z tego powodu magnez jest nazywany makropierwiastkiem życia.

Magnez w organizmie człowieka

Ciało dorosłego człowieka o średniej masie około 70 kg. Zawiera 20-35g magnezu. Magnez w organizmie człowieka znajduje się głównie w:

• 60% w układzie kostnym w postaci związków magnezowych
• 20% w mięśniach szkieletowych
• 20% w innych tkankach takich jak; wątroba, nerki, przewód pokarmowy oraz układ nerwowy
• 1% zewnątrzkomórkowo w pozostałych tkankach organizmu

Dokładne rozmieszczenie magnezu w organizmie człowieka przedstawia poniższa tabela

Wpływ magnezu na zdrowie człowieka

Magnez odpowiada za wspomaganie dobrego nastroju oraz zapobiega depresji. Zaobserwowano korelację pomiędzy niską zawartością tego minerału, a stopniem zaawansowania poziomu depresji (mierzonym w skali Hamiltona).

Magnez w odpowiednich dawkach wykazuje przeciwlękowy i przeciwdepresyjny efekt działania, wykazuje korzystne działanie na oś podwzgórze–przysadka–nadnercza, która odgrywa istotną rolę w procesach adaptacyjnych organizmu do warunków stresowych.

Magnez jest niezbędny do prawidłowego przewodzenia impulsów nerwowych. Wspomaga zdolność uczenia się, jak również poprawia pamięć krótko i długotrwałą. Udowodniono, że minerał ten usprawnia także procesy kognitywne, takie jak pamięć przestrzenna. Pozwala na szybkie dostosowanie organizmu do otaczającego środowiska

Zalecana dzienna dawka 

W USA przeprowadzono badanie CSF II (Continuing Survey of the Food Intake by Individuals). Na ich podstawie obliczono średnie dziennie spożycie magnezu. Odpowiednio dla osób płci męskiej powyżej 9 roku życia dawkę ustalono na 323 mg/dobę. Wśród kobiet w tym samym przedziale wiekowym na 228 mg/dobę.

Badania NHANES III (Third National Health and Nutrition Examination Survey) przyniosły podobne rezultaty. Dokładne dane o zalecanej dziennej dawce magnezu znajdują się w tabeli poniżej.

Niedobór magnezu

Niedobór magnezu jest problemem, który zazwyczaj składa się z wielu czynników. Dzieje się tak przez współistnienie z zaburzeniami innych elektrolitów, konkretnie:

• Potasu
• Fosforanów
• Sodu
• Wapnia

Niedobór magnezu z kolei można podzielić na 2 rodzaje:

• Wtórny niedobór magnezu – wynika z zaburzeń we wchłanianiu w jelitach lub przewlekłej choroby nerek
• Pierwotny niedobór magnezu – związany jest z niedostateczną ilością magnezu w diecie

Niedobór magnezu przyczynia się do powstawania wielu chorób cywilizacyjnych. Należą do nich głównie miażdżyca, choroba wieńcowa i nowotwory. Wśród objawów klinicznych dużego niedobory magnezu zalicza się:

• Zwiększona pobudliwość nerwowo-mięśniowa
• Osłabienie
• Łatwe męczenie się
• Nieprawidłowości w pracy serca
• Bolesne skurcze łydek
• Wzmożone wypadanie włosów
• Łamliwość paznokci
• Nocne poty
• Drżenia powiek i warg

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat produktu Neuralax Night, kliknij ten link: Neuralax Night – suplement diety na noc

Melisa lekarska pochodzi z wschodnich rejonów basenu śródziemnomorskiego. W Polsce często uprawia się ją jako roślinę ozdobną lub dla cytrynowego zapachu. Melisa posiada drobne białe lub różowe kwiaty. Melisa jest rośliną, która daje miód, co jest wykorzystywane w pszczelarstwie.

Charakterystyczne związki, które występują w melisie lekarskiej to olejek eteryczny oraz flawonoidy. Ich budowę przedstawia poniższy rysunek

Citronelal

Apigenina

Ekstrakt z liści melisy lekarskiej – zastosowania

Melisa lekarska jest stosowana w wielu przypadłościach. Wymienia się wśród nich głównie:

• Stany pobudzenia nerwowego
• Stany niepokoju
• Bezsenność
• Zaburzenia rytmu i pracy serca
• Zaburzenia pracy przewodu pokarmowego

Melisa lekarska na lęki i bezsenność

Kwas rozmarynowy, występujący w melisie, to enzym, który stymuluje aktywność GABA w mózgu. Aktywacja tego receptora wpływa hamująco na neurony, w związku z czym pojawia się działanie relaksujące, zmniejszające napięcie nerwowe, uspokajające i przeciw lękowe.

Melisa lekarska a ochrona mózgu

Ekstrakt z melisy wywiera działanie neuroprotekcyjne, pomagając chronić komórki mózgu, tym samym potencjalnie spowalniając starzenie się tego ważnego organu. Naukowcy z Indii odkryli, że kwas rozmarynowy walczy z wolnymi rodnikami, a także chroni komórki nerwowe w mózgu przed starzeniem się.

Melisa lekarska a bóle menstruacyjne

Melisa pomaga łagodzić bóle menstruacyjne. Współczesne badania pokazują, że herbata z melisy łagodzi ból i przy jednoczesnym zmniejszaniu wahań nastroju. Badania opublikowane w 2016 roku na łamach czasopisma Journal of Herbal Medicine wykazały skuteczność melisy w łagodzeniu objawów – zespołu PMS – napięcia przedmiesiączkowego.

Melisa lekarska a właściwości antyoksydacyjne

Współcześnie wiemy, że ekstrakt z liści melisy lekarskiej pozwala zwalczać wolne rodniki, które są odpowiedzialne za starzenie się organizmu. Melisa zawiera również składniki lotne, takie jak kwas kawowy, kwas p-kumarynowy i kwas rozmarynowy, które wspierają naturalną regenerację organizmu.

Melisa lekarska na problemy z żołądkiem

Olejki lotne w melisie zawierają substancje chemiczne znane jako „terpeny”, które rozluźniają mięśnie i łagodzą objawy, takie jak wzdęcia i nadmiar gazów w przewodzie pokarmowym. Oprócz kwasu rozmarynowego melisa zawiera cytral, cytronellal, linalol, geraniol i beta-kariofilen, z których każdy ma właściwości spazmolityczne (przeciwskurczowe) i wiatropędne (przeciwgazowe).

Melisa lekarska na problemy z opryszczką

Kwas rozmarynowy występujący w melisie ma silne właściwości przeciwwirusowe, które mogą pomóc w leczeniu niektórych zakażeń wirusowych. Większość obecnych dowodów naukowych ogranicza się do badań laboratoryjnych, w których kwas rozmarynowy wydaje się hamować szeroki zakres powszechnych wirusów. Kwas rozmarynowy jest skuteczny w hamowaniu wirusa opryszczki pospolitej typu 1 (HSV-1)

Melisa lekarska – badania

W badaniach in vivo wykazano, że ekstrakt z liści melisy:

• Obniża poziom lęku
• Ułatwia zasypianie
• Przeciwdziała zaburzeniom przewodu pokarmowego na tle psychicznym

Ze efekt przeciw lękowy liści melisy prawdopodobnie odpowiedzialne są flawonoidy

Badania farmakologiczne z udziałem ludzi udowodniono, że pojedyncze przyjęcie ekstraktu z liści melisy może modulować nastrój i zdolności poznawcze wśród zdrowych osób.

Wykazano również, że ekstrakt z liści melisy może zmniejszać negatywne zmiany, które związane są z krótkim stresem psychologicznym. Stres taki zazwyczaj jest odczuwany w intensywny sposób i trwa około 20 minut.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat produktu Neuralax Night, kliknij ten link: Neuralax Night – suplement diety na noc

Niedożywienie, stany chorobowe, pooperacyjne oraz infekcje uważa się za najczęstsze przyczyny występowania niedoboru mikro- i makroelementów. Jednym z nich jest cynk. Pełni w naszym organizmie wiele ważnych ról. Jego niedobór wpływa na wystąpienie i przebieg wielu chorób u osób dorosłych i starszych. Jedną z metod zapobiegania niedoborom tego pierwiastka jest odpowiednia jego podaż w diecie.

Cynk po raz pierwszy wyizolowano w postaci czystego metalu w 1746 roku przez Andreasa Maggrafa. Było to przełomowe wydarzenie dla XX wieku. Pozwoliło ono na zbadanie wpływu cynku na występowanie wielu chorób oraz procesów fizjologicznych człowieka.

Cynk określany jest jako pierwiastek zdrowia z wielu powodów. Poniżej wymieniono najważniejsze z nich:

• Jest obecny w wielu enzymach – polimerazach DNA i RNA
• Wpływa na syntezę białek, hormonów i krwinek czerwonych
• Wpływa na prawidłowe funkcjonowanie skóry i błon śluzowych

Cynk – funkcje oraz konieczność suplementacji

Konieczność suplementacji cynku wynika z niewystarczającej ilości tego pierwiastka z produktach spożywczych. Z problemem niedoboru cynku zmaga się co 3 mieszkaniec Ziemi. Tworzy to poważny problem, ponieważ cynk jest jednym z najważniejszych pierwiastków śladowych w organizmie człowieka. Cynk pełni rolę katalityczną, strukturalną i regulacyjną.

• Funkcja katalityczna – odpowiada za kontrolę przebiegu procesów metabolicznych komórki oraz ich zróżnicowanie. Cynk zaangażowany jest w ogólnoustrojową homeostazę.
• Funkcja strukturalną – stanowi składnik wielu enzymów i białek. Można do nich głównie zaliczyć enzymy metaboliczne oraz czynniki transkrypcyjne. Cynk jest związany z około 10% wszystkich białek w organizmie człowieka.
• Funkcja regulacyjna – minimalizuje toksyczne efekty działania metali ciężkich takich jak kadm, czy ołów.

Cynk – obecność w organizmie człowieka

Cynk jest obecny we wszystkich tkankach i płynach ustrojowych człowieka:

• 50% cynku znajduje się w mięśniach
• 25-30% cynku znajduje się w tkance kostnej
• 20% cynku jest rozmieszczone w innych tkankach

Natomiast sama ilość cynku w organizmie jest uzależniona od wielu czynników, takich jak:

• Stosowana dieta
• Warunki klimatyczne
• Poziom i natężenie odczuwanego stresu
• Ilości inwazji pasożytów i infekcji

Dzienne zapotrzebowanie organizmu na cynk powinno być zaspokajane na każdej fazie rozwoju organizmu człowieka. Poniższa tabela przedstawia dzienne zapotrzebowanie cynku dla różnych grup wiekowych.

Cynk – leczenie żywieniowe depresji

W ostatnich ujawnionych  przez polskich naukowców Polskiej Akademii Nauk badaniach wykazano istotny wpływ cynku na depresję nawracającą. Podczas zaburzeń depresyjnych pacjenci mieli znacznie zmniejszony  jego poziom w porównaniu do grupy osób kontrolnej zdrowej. W naszym mózgu cynk odpowiada za część procesów transmisji synaptycznej. Jest to odpowiednie dostarczanie informacji pomiędzy neuronami oraz na prawidłową pracę receptorów NMDA, które mają czynny udział w procesie pamięci oraz uczenia się.

Wykazano, że wśród pacjentów chorujących na depresję zaobserwowano obniżone stężenie cynku w osoczu. Po zastosowaniu leków antydepresyjnych w hipokampach pacjentów poziom cynku zwiększał się średnio o około 20%. Hipokamp to obszar mózgu odpowiedzialny za procesy emocjonalne u człowieka.

Najmniejsze zaburzenia tych receptorów są powiązane z objawami i zmianami na tle depresjnym. Ponadto badania wykazały, że niedobór cynku prowadzi do złej pracy hipokampu oraz  kory podczołowej mózgu.

Cynk jest modulatorem centralnego układu nerwowego. Dokładniej ujmując redukuje aktywność receptorów dla kwasu glutaminianowego. Taki proces działa w sposób „antydepresyjny” na organizm człowieka.

Zauważa się, że obecność cynku pozwala na obniżenie terapeutycznej dawki leków przeciwdepresyjnych oraz na zwiększenie ich skuteczności.

Cynk – rola w seksualności mężczyzn

Cynk odgrywa ważną rolę w tworzeniu spermy i podtrzymywaniu jej żywotności. Niedobór tego pierwiastka może powodować:

• Hipogonadyzm
• Zaburzenia płodności
• Zmniejszenie ilości nasienia
• Obniżenie żywotności nasienia, co prowadzi do niepłodności

Okres reprodukcji u mężczyzn powinien wiązać się z uzupełnianiem niedoborów cynku. Dzięki antyoksydacyjnym właściwościom tego pierwiastka możliwa jest obrona plemników przed wolnymi rodnikami.

Wysoka zawartość cynku w organizmie obniża aktywność nasienia, co jest pozytywna informacją. Dzięki temu plemniki są w relatywnie spokojnym stanie – mniej ruchliwym. Pozwala to na obniżenie przez nie poziomu zużycia tleniu i magazynowanie energii. Pozwala to na uwolnienie dodatkowej energii w macicy, poprzez pozbycie się cynku. Powoduje to nagły wzrost aktywności i ruchliwości plemników, co ułatwia zapładnianie.

Mężczyźni wykazujący wysoką aktywność seksualną powinni przyjmować większą ilość tego pierwiastka. Każdy ejakulat zawiera 5 mg. Cynku, co stanowi około 1/3 dziennego zapotrzebowania. Mogą więc oni tracić więcej cynku niż dostarczyć z pokarmem.

Cynk – rola w odporności człowieka

Szczególnie ważna jest rola cynku w kształtowaniu komórkowej i humoralnej odpowiedzi immunologicznej. Zarówno wpływ wspomnianego pierwiastka na układ odpornościowy, jak i mechanizm działania immunomodulacyjnego jest złożony.

W 1979 roku Fernandes i współautorzy zauważyli, że niedobór cynku skutkuje zanikiem tkanki limfatycznej u zwierząt doświadczalnych. Badania przeprowadzone na myszach z niedoborem cynku wykazały znaczne zahamowanie produkcji limfocytów T. Efekt ten został odwrócony po suplementacji cynkiem. W następnych latach badania Chavakis i współautorów wykazały, iż cynk odgrywa istotną rolę już na najwcześniejszych etapach odpowiedzi immunologicznej.

Szereg zaburzeń odporności wywołanych niedoborem cynku, dotyczących zwłaszcza odpowiedzi komórkowej, zauważono u osób dotkniętych akrodermatozą – rzadką chorobą genetyczną polegającą na zaburzeniu wchłaniania cynku. Wspomniani pacjenci cierpieli na częste, przewlekłe zakażenia wirusowe, bakteryjne i grzybicze. Szczegółowe badania wykazały atrofię grasicy i obniżenie poziomu jej hormonów

Kozłek lekarski (zwany walerianą) jest popularną rośliną od lat wykorzystywaną w medycynie jako środek uspokajający i ułatwiający zasypianie. Rośnie w Europie, Azji i Ameryce północnej, głównie na terenach wilgotnych.

Surowcem leczniczym kozłka lekarskiego jest korzeń i kłącze (radix et rhizoma), zbierane późną jesienią w drugim roku wegetacji. Zawartość poszczególnych związków zależy od odmiany, warunków środowiskowych, okresu zbioru oraz sposobu suszenia.

Głównymi związkami biologicznie czynnymi są walepotriaty występujące w ilości 1-2%. Walepotriaty są związkami nietrwałymi, rozkładającymi się w trakcie suszenia w temperaturze wyższej niż 35°C. Drugą grupę substancji czynnych surowca stanowią składniki olejku eterycznego występującego w ilości 0,5-2%. Poniższy rysunek przedstawia budowę tych dwóch związków.

Waleranon

Waltrat

Kozłek lekarski – zastosowanie

Kozłek lekarski wykorzystywany jest głównie jako roślina o działaniu sedatywnym, czyli uspokajającym i wyciszającym. Przyjmowanie preparatów z kozłkiem lekarskim nie powoduje zmniejszenia uwagi, możliwości koncentracji oraz wydłużeniem czasu reakcji. Nie zauważono negatywnego wpływu wyciągu z kozłka na czas reakcji, a także zdolności do koncentracji i skupienia uwagi rano po przebudzeniu.

Działanie uspokajające

Stosowanie waleriany skutkuje także poprawą pamięci oraz większym opanowaniem w sytuacjach stresowych, łagodzi uczucie niepokoju. Przyjmowanie preparatów na bazie waleriany wydłuża czas trwania snu wolnofalowego oraz skraca I stadium snu.

Badanie dotyczące ADHD

Razlog i jego zespół badawczy stwierdzili, że nalewka z korzeni kozłka ma wpływ na łagodzenie objawów ADHD – zespołu nadpobudliwości psychoruchowej. Doświadczenie zostało przeprowadzone na grupie 30 dzieci, w której przeważali chłopcy w wieku ok. 8 lat. Dzieci podzielono na trzy grupy. Pierwsza dostawała wyciąg z kozłka, druga ten sam wyciąg trzykrotnie rozcieńczony, a trzecia placebo. Pacjenci otrzymywali 10 kropli trzy razy dziennie. W ciągu 2 tyg. trwania doświadczenia obserwowano zachowanie dzieci. Poprawa w zachowaniu nastąpiła u obu grup przyjmujących nalewkę z kozłka

Działanie nasenne

Wyciągi z kozłka lekarskiego poprawiają jakość snu u osób cierpiących na bezsenność warunkowaną napięciem oraz nadmiernym pobudzeniem nerwowym. Waleriana Ułatwia zasypianie, wydłuża czas snu i ogranicza wybudzenia w nocy

Badanie nad bezsennością

Vorbach i jego zespół badawczy przeprowadzili badania nad bezsennością na grupie 121 ochotników. Zakwalifikowane osoby nie miały zdiagnozowanej depresji ani nie przyjmowały leków mogących zakłócać sen. Przez 28 dni pacjenci otrzymywali etanolowy wyciąg z kozłka. Wyraźną poprawę snu uzyskano w grupie przyjmującej wyciąg już po 14 dniach, w tym 66% pacjentów efekt jego działania określiło jako bardzo dobry lub dobry. Jedynie w dwóch przypadkach pojawił się poranny ból głowy i odczucie oszołomienia

Działanie rozkurczające i stosowanie podczas bóli miesiączkowych

Kozłek działa także rozluźniająco na mięśnie gładkie. Dzięki temu przyjmuje się go w celu złagodzenia bólu miesiączkowego oraz tego, który występuje w stanach skurczu żołądka.

Mechanizm działania korzeni kozłka lekarskiego

Mechanizm działania kozłka lekarskiego jest związany między innymi z hamowaniem wychwytu zwrotnego kwasu γ-aminomasłowego i stymulowaniem uwalniania GABA z zakończeń nerwowych.

Wzrost stężenia GABA powoduje otwarcie kanałów jonowych w błonie komórek nerwowych i zwiększony przepływ jonów chlorkowych do wnętrza komórki. Skutkuje to zmniejszeniem pobudliwości neuronów i hamowaniem odpowiedzi na bodźce

Badania biochemiczne ekstraktów z korzenia kozłka wykazały działanie na:

• Receptor GABA
• Receptory adenozynowe A1 – działanie przeciwdrgawkowe i sedatywne
• Receptory 5-HT1A – działanie przeciwdepresyjne i przeciwlękowe

Kozłek lekarski wykazuje pozytywne działanie również w połączeniu z innymi ziołami o właściwościach uspokajających, np. z liśćmi melisy i szyszkami chmielu.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat produktu Neuralax Night, kliknij ten link: Neuralax Night – suplement diety na noc